Używamy ciasteczek

Strona dla prawidłowego działania wymaga plików cookies. Szczegóły ich wykorzystania znajdziesz w Polityce Prywatności.

Pracownia Komunikacji Intermedialnej

Ada Biedka, System, photo. meg janus

Pracownia od 3 do 6 semestru studiów I stopnia, dyplomująca I stopień
oraz od 1 do 4 semestru studiów II stopnia, dyplomująca II stopień

Treści programowe nauczania:

Pracownia od 2008 roku funkcjonuje w zakresie metod, obszarów i zjawisk intermedialnych. Jest to miejsce poszukiwań, prowadzenia eksperymentów i badań w zakresie terminu komunikacji, intermediów oraz ich wzajemnej zależności. Punktem wyjścia jest rzeczywistość (codzienność), jej interpretacja i podstawowe relacje międzyludzkie. Jest to miejsce refleksji pomiędzy słowem, obrazem, dźwiękiem, przestrzenią i obecnością.

Na I stopniu studiów w kontekście 3m: medium, message, mediation.

Na II stopniu studiów w kontekście 3t: transgression, transformation, transmedia.

Pod Pracownią prowadzone są dwa przedmioty: Komunikacja Intermedialna i Organizm Intermedialny.

Realizowane w pracowni tematy:

Program zakłada oprócz realizacji wybranych koncepcji lub rezygnacji z nich: intuicyjne działanie, improwizacje, które prowadzą w kierunku świadomej kreacji. Studenci odnajdują i zbierają odpowiednie narzędzia (manualne i cyfrowe), z którymi czują się dobrze i którymi chcą się posługiwać. Odsyłanie jednego medium do drugiego, oraz postrzeganie jednego medium poprzez drugie, przynosi odpowiedzi w jakim kontekście i relacji pragną zastosować wybrane środki wyrazu.

Sztuka Mediów językowo, technologicznie i estetycznie. Pomiędzy sztuką a naukami humanistycznymi. Medialność wyżej wymienionej sztuki w zakresie postrzegania, analizowania, przedstawiania i interpretowania, również jej relacyjność procesualność i kontekstowość, też dla krytycznej refleksji. Poszukujemy odpowiedzi poprzez łączenie przeciwstawnych żywiołów (konstrukcja – dekonstrukcja, definiowanie – redefiniowanie). Pokonujemy własne granice. Próbujemy doświadczeń trudnych, często intymnych. Eksperymentujemy. Staramy się zbliżać do nieuchwytnych, niezwerbalizowanych doznań. Nabieramy innej perspektywy postrzegania i dalej w lekkości, próbując nie zniszczyć osiągniętych już rezultatów, bardziej świadomie zagłębiamy się w proces twórczy aż do stworzenia finalnej pracy praktycznej.