Art for Democracy III Wystawa Pracowni Domeny Publicznej dr Krzysztofa Wodiczko i dr Ewy Bobrowskiej

12.07- 24.09 2025
wernisaż 12.07. 2025 godz. 16:00
Galeria na Wydziale Wzornictwa ASP w Warszawie
ul. Myśliwiecka 8
wystawa jest czynna od poniedziałku do piątku
w godz. 12:00-18:00.
Na idealistycznym obrazie demokracji liberalnej czy oświeceniowej współczesnych społeczeństw zachodnich pojawiło się w ostatnim czasie wiele rys i wewnętrznych pęknięć. W tym duchu przewartościowań i „jutrzenki nowej demokracji” powstały prace prezentowane na wystawie Art for Democracy III w Galerii na Wydziale Wzornictwa ASP w lipcu, sierpniu i wrześniu 2025.
W przestrzeni galerii prezentowane są dzieła wyznaczające różne kierunki toczącej się aktualnie dysputy na temat współczesnej demokracji. Są to prace studentów Pracowni Domeny Publicznej Wydziału Sztuki Mediów ASP prowadzonej przez dr Krzysztofa Wodiczkę i dr Ewę Bobrowską. W wystawie biorą udział studenci, doktoranci i absolwenci oraz prowadzący pracownię dr Krzysztof Wodiczko i dr Ewa Bobrowska.
Uczestnicy:
Krzysztof Wodiczko
Ewa Bobrowska
Krzysztof Bykowski,
Hanna Chimiak
Magdalena Ciemierkiewicz
Jakub Daněk
Xawery Deskur
Kacper Dziedzic
Mateusz Hołysz
Karolína Hovězáková
Weronika Kocewiak
Patryk Krendzelak
Kamil Kucharzewski
Ann-Marie Najderek
Barbara Pazio
Maciej Powała
Dominika Reszka
Anna Sokołowska
Anastasia Trykoz
Filip Zubowski
Na idealistycznym obrazie demokracji liberalnej czy oświeceniowej współczesnych społeczeństw zachodnich pojawiło się w ostatnim czasie wiele rys i wewnętrznych pęknięć. Trwałe, racjonalne i szlachetne, wydawałoby się, zakorzenienie z jednej strony w tradycji i filozofii ateńskiej, z drugiej w projekcie oświeceniowym i empiryzmie Johna Locka, okazało się niewystarczające. Paradoksalnie, w erze quasi-empiryzmu wirtualności i rodzącej się sztucznej inteligencji, naznaczonej kryzysem ‚realnego’, musimy mierzyć się z nawrotem ultrakonserwatywnych tendencji, opartych na chęci ocalenia tego, co jawi się w danym momencie jako kulturowo ugruntowane ,realne’. Być może jest to niejako ostatni ruch obronny zagrożonej zbiorowej tożsamości, przywiązanej do starych, bezpiecznych wzorców, poprzedzający narodziny zupełnie nowej formy. W tym duchu przewartościowań i „jutrzenki nowej demokracji” powstały prace prezentowane na wystawie Art for Democracy III w Galerii na Wydziale Wzornictwa ASP w lipcu, sierpniu i wrześniu 2025. Wystawa ta jest pokłosiem 3-letniego projektu badawczo-dydaktycznego w ramach grantu Art for Democracy and Peace No. 101085256, przyznanego przez Komisję Europejską (European Commission, European Education and Culture Executive Agency EACEA). W ramach kontynuowania badań i refleksji artystycznej nad niezwykle istotną, w świetle ostatnich wydarzeń, problematyką demokracji, planujemy w przyszłym roku podjęcie specjalnego tematu dotyczącego roli i misji artysty w podzielonym społeczeństwie. Zadaniem dla młodych artystów będzie szukanie nowych metod pracy, które mogłyby przyczynić się do inspirowania i wspomagania dialogu między zwaśnionymi politycznie obywatelami.
W ciekawej architektonicznie przestrzeni Galerii Wydziału Wzornictwa ASP prezentowane są dzieła wyznaczające różne kierunki toczącej się aktualnie dysputy na temat współczesnej demokracji. Są to prace studentów, doktorantów, absolwentów oraz prowadzących Pracownię Domeny Publicznej Wydziału Sztuki Mediów ASP dr Krzysztofa Wodiczko i dr Ewy Bobrowskiej. Wystawa obejmuje prace z ostatniego roku. Są one zróżnicowane pod względem formalnym. Poza wideo artem i dokumentacją działań artystycznych, prezentowane są również obiekty, projekcje, instalacje wizualne, dźwiękowe i performensy.
Wystawę otwiera najważniejsza praca, dokumentacja tegorocznej projekcji prof. Krzysztofa Wodiczko z 4 kwietnia 2025, która powstała w ramach Video Mapping Festival Ouverture w Lille we Francji. Ukazuje ona partycypacyjną projekcję na fasadę budynku gazety Les Yeux de nord , zrealizowaną z udziałem bezdomnych tego miasta.
Czy pozostanie tylko portret trumienny pewnych oświeceniowych idei? dr Ewy Bobrowskiej to ironiczna refleksja dotycząca zaskakujących postaw wśród obecnego młodego męskiego pokolenia wyborców.
Inną formą dokumentowania obecności osób uchodźczych w Polsce jest projekcja Kacpra Dziedzica, wświetlająca zdjęcia portretowe młodych osób uchodźczych w mury Galerii na warszawskiej ASP.
Ożywione siatki ochronne Krzysztofa Bykowskiego, okalające z zewnątrz przestrzeń Galerii, mówią o nowej jakości pracy zespołowej i konieczności renowacji, a może też estetyzacji ,codziennej przestrzeni miejskiej. Bykowski inscenizuje w tej przestrzeni ciekawą grę w maskowanie. Wideo doktorantki Magdaleny Ciemierkiewicz porusza temat żywej pamięci o ofiarach zbiorowych mordów, dokonanych na terenie wsi Koniaczów w województwie podkarpackim podczas II wojny światowej, ciągle obecnej w ziemi przechowującej na wieki ludzkie prochy i szczątki zbiorowych mogił.
Obowiązuje do odwołania, czyli papierowa kamizelka Patryka Krendzelaka (na wzór kamizelki ratunkowej lub kuloodpornej) jest literalnie „uszyta” z tekstu Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka jako symbol iluzoryczności ochrony wyrażonej przez prawo spisane i istniejące jedynie na papierze.
Wideo dokumentujące działanie Kamila Kucharzewskiego, zatytułowane Redukcja to metafora mentalnej i duchowej potrzeby dążenia do odkrycia prawdziwej istoty rzeczy i znaczeń, w procesie stopniowego i bolesnego pozbywania się tego, co nieistotne, tego, co ma „wagę" jedynie „odparowywanego" powietrza. To, co pozostaje jest esencją, choć uchwytną jedynie na granicy istnienia.
Performance Weroniki Kocewiak mówi o dniu codziennym, pracy, zmęczeniu, ale i o czasie odmierzanym nieustannymi powtórzeniami, Nietzscheańskim wiecznym powrotem zdarzeń.
Wirtualny tryptyk Jakuba Daněka, studenta z Czech, studiującego gościnnie na ASP, to futurystyczna wizja pilota dronów.
Karolína Hovězáková, również studentka z Czech, proponuje świeże spojrzenie na znane nam dobrze warszawskie drogi, ulice i obiekty, odrealnione poprzez zderzenie dwóch perspektyw widzenia: codziennego przechodnia i uczestnika manifestacji
Obiekty-zabawki Anny Sokołowskiej są reakcją na drastyczne formy anty-aborcyjnych manifestacji i propagandy, rozgrywających się ostatnio w przestrzeni miejskiej.
Inną formę okiełznania śmierci i lęku stanowią papierowe odlewy rzeczywistych, znalezionych na terenie
Ukrainy pocisków Anastazji Trikoz, wykonane z papieru rosyjskich gazet.
W instalacji Dezerter Mateusz Hołysz eksponuje nóż, odziedziczony po dziadku, byłym wojskowym,
unoszący się tuż nad taflą wody. Delikatny ruch sprawia, że czubek ostrza przebija taflę wody i burzy jej nieskazitelną czystość.
Kneża Hanny Chimiak to próba rekonstrukcji utraconej i zachowanej jedynie dzięki obrazom pamięci, prywatnej przestrzeni bezpieczeństwa i rodzinnej narracji w formie wnętrza bułgarskiego pokoju. Inna praca badająca tożsamość i pamięć zbiorową pewnej wspólnoty, w tym wypadku mniejszości kaszubskiej, to symboliczny „płaczący” korzeń, autorstwa Macieja Powały i Dominiki Reszki.
Motylarz Ann-Marie Najderek jest niezwykle intrygującą i ironiczną wizją inspirowaną tradycją czasopisma Modelarz Ligi Obrony Kraju. Podczas trwania wystawy odbędzie się również performance absolwentki pracowni Weroniki Kocewiak zatytułowany Granica oraz performance Hanny Chimiak.