Wystawa „dyskoteki, chłopaki i takie takie” w Galerii PROGRAM

Niniejsza wystawa to efekt poszukiwań wartości, które mogą stanowić przeciwwagę dla wszystkiego co wpędza nas w mrok i marazm. Jako gatunek musieliśmy przystosować się do życia w stresie i zawrotnego tempa. Autorki i autorzy nie tylko starają się wskazać, to co warto afirmować, ale szukają afirmacji tym co „błahe, codzienne i niewidoczne” i transformują subiektywne obserwacje w autorskie wypowiedzi artystyczne. Proces twórczy jest jak „nadzieja w mroku” i jej się trzymajmy. Jako, że twórczynie i twórcy są nie tylko konsumentami nadmiaru komunikatów, ale również kreatorkami i kreatorami myśli i zdarzeń. Poruszany temat afirmacji, wynika z silnej potrzeby wśród zebranych osób artystycznych – reprezentujących Pracownię Alternatywnego Obrazowanie Wydziału Sztuki Mediów ASP w Warszawie, do przełamania kanonu tematycznego: sztuki o traumie, o cierpieniu, o niedostatku czy sztuki tworzonej w niedoborze, panujących w powszechnej narracji artystycznej. Zaproponowane prace powstały w b.r. akademickim i stanowią symboliczne, autorskie wypowiedzi twórcze wokół zagadnienia Afirmacji, ale nawiązują także do jednego z bazowych tematów dla Pracowni czyli – Tożsamości.

(fragmenty tekstu powstały w nawiązaniu do publikacji „Nadzieja w mroku” autorstwa Rebecci Solnit)