Używamy ciasteczek

Strona dla prawidłowego działania wymaga plików cookies. Szczegóły ich wykorzystania znajdziesz w Polityce Prywatności.
Widok wystawy „Rzeźba jako tekst” w Muzeum Woli, czerwiec 2024, w centrum kolumna, na której eksponowana jest praca „Kwiat przyjaźni. Autorką jest Anastasiia Mykhailevska.
Widok wystawy „Rzeźba jako tekst" w Muzeum Woli, czerwiec 2024, fot. Jan Gębski

Zakończyła się druga odsłona cyklu „Przyszłość, która się zdarzyła. Wolski przemysł i sztuka”, organizowanego przez Katedrę Przestrzeni Wirtualnej WSM/ASP we współpracy z Muzeum Woli. Pracownia Tekstu Eksperymentalnego pod kierunkiem dry hab. Maryny Tomaszewskiej, sięgnęła do dziedzictwa Biennale Rzeźb w Metalu.

Wystawa „Rzeźba jako tekst”, odbywająca się w dniach 12-30 czerwca 2024 roku, była
prezentacją prac dwudziestu osób studenckich Pracowni Tekstu Eksperymentalnego i
eksplorowała dziedzictwo Biennale Rzeźb w Metalu. Artyści postawili sobie za cel przyjrzenie się
przestrzennym obiektom w tkance miejskiej i przetworzenie ich na formy literackie oraz obiekty
artystyczne.

Proces twórczy na wystawie przebiegał à rebours – uczestnicy zaczynali od analizy kontekstu i
historii wybranych rzeźb, by następnie na ich podstawie stworzyć tekst literacki. Teksty te posłużyły
jako inspiracje do realizacji dzieł w dowolnych mediach: od performansu po instalacje dźwiękowe.
Kulminacyjnym momentem wernisażu była premiera zina i publiczny odczyt tekstów, który odbył
się na skwerze przed Muzeum Woli. W projekcie udział wzięli: Piotr Białek, Paulina Bijoch, Julia
Cichocka, Domi Depowska, Olga Dyjak, Joana Hirt, Ant Łakomsk, Jeremi Mroziński, Anastasiia
Mykhailevska, Ann-Marie Najderek, Barbara Pazio, Natalia Polkowska, Joanna Smogorzewska,
Aleksandra Stefaniak, Sara Stupiec, Aga Suchocka, Pipq Szczęsnowicz, Urszula Trawniczek,
Daga Urman oraz Aleksandra Z.

Pracownia Tekstu Eksperymentalnego, prowadzona przez drę hab. Marynę Tomaszewską, czerpie
inspirację z tradycji dadaistów i sztuki konceptualnej. Studenci mają okazję badać język i tekst jako
autonomiczne formy sztuki, nawiązując do takich artystów jak Sol LeWitt, Ed Ruscha czy Barbara
Kruger. Istotnym elementem programu jest refleksja nad językiem, jego związkiem z
rzeczywistością oraz możliwościami jego przekształcania. Pracownia działa na styku lingwistyki i
sztuk wizualnych, z naciskiem na działania w przestrzeni internetu.

Projekt kuratorsko wspierali Konrad Schiller z Muzeum Woli oraz zespół wykładowców z Wydziału
Sztuki Mediów warszawskiej ASP: Piotr Kopik, Łukasz Kosela, Maryna Tomaszewska i Maria
Strzelecka, a także Andrzej Kokosza z Wydziału Rzeźby ASP Warszawa.