Głównym celem dydaktycznym pracowni zajęć jest nauczenie studentów swobodnego i interdyscyplinarnego budowania komunikatów dopasowanych do określonego celu z wykorzystaniem różnorodnych mediów jak: instalacja, land art, video art, obraz malarski, collage, fotografia, obraz w przestrzeni wirtualnej, światło, dźwięk, gest, performance, flash mob. Szczególny nacisk w realizowanych zadaniach będzie dotyczył charakteru i funkcji sztuki w tzw. przestrzeni społecznej – w myśl tezy, że sztuka ujęta wyłącznie w ramy galerii staje się sztuką hermetyczną i odciętą od odbiorcy. Stąd program zajęć będzie odnosił się do możliwości wykorzystania sztuki jako medium do komunikacji społecznej.
Koncepcja dzieła sztuki jako części pewnej całości – otoczenia, architektury, przestrzeni społecznej, ma na celu wzbudzenie otwartości na nieszablonowe, badawcze podejście do podejmowanych przez studentów problemów artystycznych. Pracowni ma przyświecać duch „Bauchausu” zarówno w odniesieniu do osiągnięć dydaktycznych jak i spuścizny w wymiarze niematerialnym, stanowiącej zbiór zasad, idei i inspirujących przemyśleń.
Przykłady wybranych tematów i zagadnień w pracowni:
„Lęk” – rola lęku w kulturze, transpozycja znaczenia, przeciwdziałanie, oswojenie:
„Światło” – istota wszystkich sztuk wizualnych, filozoficzne znaczenie światła, działanie kontrastem – światło lub brak, widzenie – niewidzenie;
„Natura” – znaczenie rola natury, problem odcięcia od natury, ekologia, degradacja, tęsknota;
„Pojęcie pustki” – filozoficzne znaczenie w kulturach wschodu i zachodu, pustka rozumiana jako brak, nicość lub pustka jako cisza, idealna równowaga, stan przed lub po
