Zakład Teorii i Krytyki Sztuki Mediów
Działania dydaktyczne pracowników Zakładu Teorii i Krytyki Sztuki Mediów koncentrują się na
szeroko pojętej teorii sztuki ze szczególnym uwzględnieniem intermediów i multimediów.
Cele i charakterystyka zakładu
W procesie dydaktycznym chodzi przede wszystkim o wypracowywanie narzędzi pojęciowych,
służących do budowania interdyscyplinarnego dyskursu na temat dzieł sztuki od krytyki, komentarza,
do ujęć historycznych. Główny akcent położony zostaje na współdziałanie teorii ze
współczesnymi praktykami artystycznymi oraz na współbrzmienie programów przedmiotów teoretycznych
z działaniami poszczególnych pracowni na Wydziale Sztuki Mediów.
Obszary badawcze wyznaczają trzy konkretne kierunki. Kontekst filozoficzny i antropologiczny
pozwala ująć dzieło sztuki w jego zmienności i procesualności, w powiązaniu z cielesnością i kulturą,
ale także podjąć rozważania na temat złożonych relacji między obrazem a słowem. Historia
fotografii, filmu i wideo prezentuje fenomeny artystyczne w kontekście innych mediów i służyć ma
nie tyle ujęciu linearnemu, co problematyzowaniu ich historycznego kontekstu (preposteryjność).
Przedmioty związane z praktykami kuratorskimi pozwalają z kolei na ujęcie dzieł sztuki w powiązaniu
z praktykami wystawienniczymi, ale także na ujęciu ich jako funkcjonujących w ramach
innych przestrzeni publicznych; w najwyraźniejszy sposób zostaje tu podważony ostry podział
między teorią i praktyką.
Skład zakładu:
Idee Filozoficzne z Elementami Estetyki
Współczesna Sztuka Nowych Mediów a Kontekst Amerykański
Współczesne Modele Kuratorskie