Używamy ciasteczek

Strona dla prawidłowego działania wymaga plików cookies. Szczegóły ich wykorzystania znajdziesz w Polityce Prywatności.

Pracownia Alternatywnego Obrazowania

Nikola Strenger, „Pieścidełka”, 2020, Muzeum Azji i Pacyfiku, wystawa „Poruszenie”, 2020

Pracownia od 3 do 6 semestru studiów I stopnia, dyplomująca I stopień
oraz od 1 do 4 semestr studiów II stopnia, dyplomująca II stopień

Treści programowe nauczania:

Program dla pracowni Alternatywne Obrazowanie – na Wydziale Sztuki Mediów na ASP w Warszawie jest programem intermediów i działań intermedialnych performatywnych w obszarze sztuki współczesnej. Alternatywne Obrazowanie jest potrzebą aktywności w obszarze – sztuki, kultury, techniki a za tym idzie zmiana świadomości percepcji multimedialnej, kultury i percepcji elektronicznej, interakcja dzieła sztuki odnosi nas do szukania nowych alternatywnych rozwiązań, na płaszczyźnie rozwoju sztuki współczesnej.

 

prof. Włodzimierz Szymański 

Wybitny artysta, wieloletni i ceniony dydaktyk Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, aktywny Senator Uczelni, Twórca i Dyrektor Instytutu Sztuki Mediów im. prof. Ryszarda Winiarskiego. Zrealizował wiele wystaw zbiorowych i indywidualnych, w Polsce i za granicą. Prowadził szereg projektów na rzecz polskiej sztuki współczesnej, Akademii Sztuk Pięknych, jej studentów i pracowników. W 2009 roku założył Pracownię Alternatywnego Obrazowania na Wydziale Sztuki Mediów, która przez ostatnie lata cieszyła się ogromną popularnością wśród studentek i studentów. Zaangażowany, oddany i pełen werwy odszedł w momencie, kiedy jego wizja i starania zaczęły nabierać tempa i kształtu realnych przedsięwzięć. Dla wielu pozostanie niezrównanym Nauczycielem, Mentorem i Mistrzem. Zmarł 23 maja 2023r.

Program

Założenie ogólne programu odnosi się do czasu tu i teraz, myślę więc że powinno być ewolucyjne a nie rewolucyjne, w odniesieniu do współczesnego czasu i miejsca sztuki oaz roli jaka ma pełnić we współczesnym społeczeństwie. Mając świadomość zmian cywilizacyjno – kulturowych etc, myślę że winniśmy kształtować podstawy w zgodzie z tradycją a więc i otwartością na to co nowe i poszukujące.

Tak zarysowana koncepcja sztuki intermediów odnosi się również do przestrzeni miejskiej, przestrzeni publicznej aż po nową świadomość ekologiczną „Doświadczenie to nie polega jedynie na oglądzie, kontemplacji, ale na wchodzeniu w relacje z otoczeniem”.

Obecna zmiana świadomości i kolejne nowe doświadczenia sztuki, aż po sztukę najnowszą (dorobek wielkiej awangardy) zmieniają istotę sztuki a więc i optykę rozumienia obrazu.

Alternatywne Obrazowanie jest wiec przygotowaniem studentów do tworzenia indywidualnego przekazu za pomocą środków związanych z (tworzeniem – art.-projektu) jako alternatywą.

 

Idee

Dla realizowanego programu ważne jest uwzględnienie środowiska mentalnego, według systematyki przeprowadzonej przez Thomasa Mitchella – mentalne znaczy (działanie w obszarze: sny, pamięć, idee, fantazmaty). W założeniach i myśleniu o sztuce należy skupić się na jej formie, materii, medium.

Tezą dla programu Alternatywne Obrazowanie jest idea postawiona przez Boris Groys: „Nowoczesne dzieło sztuki ustanawia siebie jako obiekt paradoksalny – jako obraz i jednocześnie krytykę tego obrazu” Znaczenie słowa obraz (image), (tselem) odnosi się do obrazu jako tożsamości a nie jest on obrazem (picture), odnoszę to do wyjaśnienia terminu „Alternatywne Obrazowanie”. Przesunięcie obrazu w klasycznym sensie w stronę interaktywności jest wyznacznikiem zachodzących współcześnie zmian.

Arjen Mulder wysunął tezę że interaktywność „nie jest związana ze specyficzna technologia albo maszynami, może być stosowana w każdym medium”, rozszerzenia środowiska mentalnego w odniesieniu do alternatywnego, powinno zawierać idee:

  1. Sztukę ruchomego obrazu jako rozszerzenie narracji filmowej
  2. Praktyki instalacyjne w obszarze sztuki
  3. Wydzielone obszary sztuki w środowisku Bio-artu – działania związane z człowiekiem
  4. Działania odnoszące się do antropologii obrazu
  5. Obszar audio sfery
  6. Strefy działań performatywnych
  7. Wielo wątkowe hybrydowe struktury (symulakry) dla art.projektu

“Sztuki samej w sobie, nie można nauczyć, ale warsztatu tak. Architekci, malarze, rzeźbiarze wszyscy są przede wszystkim warsztatowcami w oryginalnym tego słowa znaczeniu. To jest fundamentalny wymóg wszelkiej artystycznej kreatywności, drogi, którą każdy student musi przejść w trakcie studiowania różnych dziedzin sztuki”.

Walter Gropius. Realizacje studentów studiów licencjackich, magisterskich i doktoranckich, wpisują się w obszar działań multimedialnych i intermedialnych. Prace studentów reprezentują różnorodne postawy twórcze: działania performatywne, wideo, instalacje, fotografie, sztukę odnoszącą się do przestrzeni miejskiej-publicznej, przez co przekrojowo odzwierciedlają złożoność i różnorodność aktywności artystycznych, pozostając w zgodzie z indywidualną kreacją autorów, a równocześnie odnosząc się do tego, co w sztuce współczesne i aktualne.

Wielowarstwowość i wielowymiarowość proponowanych rozwiązań wpisuje się tym samym w specyfikę Wydziału Sztuki Mediów.

Przedsięwzięcia pracowni (Art- projekty) pozwalają na włączenie się w dyskurs o miejsce i cel sztuki współczesnej, a kontekst warsztatu cytowany przez wieloletniego wybitnego pedagoga i artystę Waltera Gropiusa wydaję się być wciąż aktualnym wskazaniem nie tylko dla młodego twórcy, ale także dla Akademii Sztuk Pięknych jako instytucji, pełniącej kluczową rolę w kształceniu przyszłych artystów.

W założeniach i rozumieniu tezy alternatywnego obrazowania dla Pracowni Alternatywnego Obrazowania ważne miejsce znajduje tak zwana koncepcja nieskończoności Georga Cantora z jej rozwinięciem o formę aksjomatyzacji Davida Hilberta co doprowadza Ernsta Zermelo do stworzenia aksjomatyzacji teorii zbiorów, w kontekście badania myślenia, postrzegania relacji i determinacji.

Wyróżnić należy obszary pojęciowo ważne:

  1. Atomistyczną koncepcje zbiorów
  2. Struktury jako kolejne zbiory
  3. Izometryczność przedmiotu
  4. Ikoniczność znaków

struktur w odniesieniu do „sensu wydarzeń” (Logika sensu, G. Deleuze), co powinno doprowadzić do kreatywnej transformacji.

Realizowane w pracowni tematy:

Kontekst alternatywnego (interaktywnego projektowania) odnosi się do sztuki z uwzględnieniem wątków użytkowych (i nie tylko) pozwalających na przejście z wizji wirtualnej do konkretnej realnej realizacji

Każdy student w semestrze wykonuje jeden projekt łączący nabyte umiejętności w zakresie:

malarstwa, rysunku, projektowania, multimediów, fotografii, typografii, środowisko Internetu z uwzględnieniem wymienionych ćwiczeń.

Student może odpowiedzieć na postawione zagadnienie (art.- projekt) lub zaproponować własny temat po konsultacji z profesorem. (projekt określający ważne pojęcie mentalne)

Celem art.- projektu jest zbudowanie takich kwalifikacji absolwenta sztuki mediów – mogących sprostać współczesnym obszarom praktyki artystycznej i technologii komunikacji z uwzględnieniem indywidualnej kreacji w obszarze interaktywnej sztuki

Program nauczania powinien przygotować studenta do pracy w zawodzie: Artysty, art.-projektanta na poziomie – licencjackim, magisterskim, doktoranckim i umożliwić specjalizowanie się w dyscyplinach wymagających dalszych studiów. Jego celem jest pogłębienie i rozwinięcie wiedzy oraz umiejętności studenta związanych z obszarem Multimediów – Intermediów – Sztuki

Program nauczania powinien umożliwiać indywidualny tok studiów