Treści programowe nauczania:
Pracownia Animacji zapoznaje studentów z warsztatem animatora, planowaniem pracy rozłożonej na konkretne etapy oraz technikami stosowanymi w animacji. Kładzie nacisk na myślenie koncepcyjne oraz umiejętność budowania emocjonalnego przekazu, opartego na kodach: werbalnym, wizualnym i semantycznym. Wspiera studentów w tworzeniu własnej, artystycznej wypowiedzi, gdzie istotna jest komunikatywność oraz elementy konwencji gatunkowej decydujące o indywidualnym charakterze utworu. Przeprowadza przez proces tworzenia scenariusza, fabuły, narracji, reżyserii i stylizacji, budując własną kreację z wykorzystaniem potencjału ruchomych obrazów.
Zajęcia wprowadzają w tajniki tworzenia iluzji ruchu, zarys historii animacji i prezentację wybranych prac. Uczą warsztatu wizualnego, klarowności i logiki przedstawienia, łatwości zrozumienia elementów w kontekście całości idei, harmonijnego zgrania środków wizualnych, gdzie narracja, inscenizacja, kolor, kształt, czy wewnętrzna dynamika wspierają się nawzajem, nie pretendując do samodzielnej roli. Poruszają zagadnienia: faz ruchu, klatek kluczowych, rytmu, tempa, charakteru postaci, siły kontrastu, kadrowania, tworzenia struktury wizualnej przestrzeni, perspektywy, ruchu obiektów, ruchu kamery, kształtu, transformacji, koloru, tonacji oraz kompozycji.
Realizowane w pracowni tematy:
W ramach zajęć studenci realizują krótkie formy animacji, zadania z zakresu motion graphics oraz pierwsze autorskie etiudy. W trakcie procesu dydaktycznego przewidziane są ćwiczenia z metodami animacji oraz konkretnymi umiejętnościami niezbędnymi do realizacji zadań. Jednocześnie prowadzone są wykłady, konwersatoria a także indywidualne projekty w oparciu o poznane już techniki i narzędzia.
Praca studentów polega rownież na przebyciu cyklu projektowo-produkcyjnego towarzyszącemu tworzeniu utworu animowanego. Począwszy od scenariusza, storyboardu, moodboardu, shootingboardu, animatika, poprzez reżyserię, inscenizację, udźwiękowienie na realizacji kończąc. Prowadzenie kamery, oświetlenie, ruch postaci i montaż – to różne i rozległe zagadnienia, które wprawny animator powinien umieć łączyć. Każda z tych dyscyplin rządzi się własnymi prawami, ale poznanie ich podstaw jest jedyną drogą do obrazowania wizualnego.
„Percepcja wzrokowa to wizualne myślenie.” (Rudolf Arnheim). Animacja zaś to sposób wyrażania idei, który wymaga wiedzy z zakresu komunikowania. Podążając za tym stwierdzeniem – tworzone obrazy winny budować przekaz emocjonalny, dzięki któremu odbiorca będzie mógł uruchomić proces wyobrażeniowy i w efekcie cieszyć się zrozumieniem przekazu.