Używamy ciasteczek

Strona dla prawidłowego działania wymaga plików cookies. Szczegóły ich wykorzystania znajdziesz w Polityce Prywatności.

Tekst w Przestrzeni Wirtualnej

Przedmiot od 1 do 4 semestru studiów  I stopnia, obowiązkowy

Treści programowe nauczania:

Program pracowni skupia się na badaniu semantycznych relacji tekstu z obrazem, a zarazem na eksplorowaniu formalnego potencjału typografii. Tekst, jako element wypowiedzi plastycznej, ma swoje ważne miejsce w sztuce XX i XXI wieku; cały wszechobecny przemysł marketingu zasadza się na połączeniu tekstu z obrazem. Przestrzeń wirtualna zatarła granicę tych dwóch mediów w stopniu dotąd nieznanym, posługując się równolegle dźwiękiem/głosem, filmem, tekstem pisanym i obrazem statycznym. Ta koegzystencja jest tak powszechna, że stała się poniekąd niewidzialna – w pracowni Tekstu w Przestrzeni Wirtualnej przyglądamy się temu krytycznie i uważnie. Program pracowni wychodzi z założenia, że rynkowe metody perswazji, techniki i wszelkie estetyki mogą i powinny posłużyć „dobrej sprawie” – osobistej ekspresji, czy wypowiedzi społecznej, politycznej. Dlatego należy je przeanalizować i umieć z nich korzystać.

Realizowane w pracowni tematy:

W kolejnych ćwiczeniach osoby studiujące wykorzystują różne media (fotografię, grafikę komputerową, animację, ale też rysunek odręczny) by od podstaw nabyć umiejętności techniczne, przyswoić nomenklaturę i podstawowe zasady typograficzne, podnieść świadomość współzależności formy, funkcji, czasu, ruchu i przestrzeni, jako również… wagę szczegółu. Staramy się też przynajmniej „zastartować” umiejętność planowania architektury informacji. Te umiejętności są szczególnie potrzebne do pracy twórczej w nowych, cyfrowych mediach. Aby dać osobom studiującym możliwie szeroki ogląd zagadnienia, realizujemy tematy bardzo różne; zaczynając od konstrukcji glifów i badania czytelności znaków, działanie tekstem w przestrzeni publicznej, typograficzny plakat, tworzenie landing-page i banerów do internetu, a kończąc na animacji czołówki filmowej.

Pracownia jest przestrzenią przyjazną odważnemu eksperymentowaniu, otwartą na podążanie za pomysłami osób studiujących, a daleką od narzucania konkretnych stylistyk czy estetyk.

Część zadań ma charakter indywidualny, część przeprowadzana jest w grupach, aby budować umiejętność współpracy, odpowiedzialności i kompromisu.